سايت شرکت آرمین سپهر سپاهان

قانون ثبت علایم و اختراعات - مصوب اول تیر ماه 1310 شمسی (‌کمیسیون قوانین عدلیه)

‌فصل اول - ثبت علایم تجارتی

‌ماده 1 - علامت تجارتی عبارت از هر قسم علامتی است اعم از نقش - تصویر رقم - حرف - عبارت - مهر - لفاف و غیر آن که برای امتیاز و ‌تشخیص محصول صنعتی - تجارتی یا فلاحتی اختیار می‌شود.

‌ممکن است یک علامت تجارتی برای تشخیص امتیاز محصول جماعتی از زارعین یا ارباب صنعت یا تجار و یا محصول یک شهر و یا یک ناحیه از‌مملکت اختیار شود.

‌تبصره - داشتن علامت تجارتی اختیاری است مگر در مواردی که دولت آن را الزامی قرار دهد.
‌ماده 2 - حق استعمال انحصاری علامت تجارتی فقط برای کسی شناخته خواهد شد که علامت خود را به ثبت رسانیده

باشد.

‌ماده 3 - کسانی که در ایران دارای موسسات تجارتی - صناعتی یا فلاحتی هستند اعم از اتباع داخله یا خارجه در صورتی

که علایم تجارتی آنها ‌موافق مواد ذیل ثبت شود از مزایای این قانون بهره‌مند خواهند شد.

‌ماده 4 - کسانی که موسسات صنعتی یا تجارتی و یا فلاحتی آنان در خارج از ایران واقع است موافق شرایط ذیل می‌توانند از مزایای این قانون ‌بهره‌مند شوند:

1) علایم خود را به موجب مقررات این قانون در ایران به ثبت برسانند.

2) مملکتی که موسسه آنها در آنجا واقع شده به موجب عهدنامه و یا قوانین داخلی خود از علایم تجارتی ایران حمایت کنند.

‌ماده 5 - هیچ یک از علایم ذیل را نمی‌توان به عنوان علامت تجارتی اختیار نمود و یا آنها را یکی از اجزا یک علامت تجارتی قرار داد:

1 - بیرق مملکتی و سلطنتی ایران و هر بیرق دیگری که دولت ایران استعمال آن را به طور علامت تجارتی منع کند - علامت شیر و خورشید -‌ نشان ها – مدال ها و انگهای دولت ایران.

2 - تمثال پادشاه و ولیعهد مگر با اجازه مخصوص.

3 - کلمات و یا عباراتی که موهم انتساب به مقامات رسمی ایران باشد از قبیل شاهنشاهی - سلطنتی - دولتی و امثال آن.

4 - علامات موسسات رسمی مانند شیر و خورشید سرخ و صلیب احمر و نظایر آن.

5 - علایمی که مخل انتظامات عمومی و یا منافی عفت باشد.

‌ماده 6 - کسی که تقاضای ثبت علامتی را می‌نماید باید شخصا و یا توسط وکیل ثبت آن را از شعبه مخصوصی که در دفتر محکمه ابتدایی تهران ‌برای این امر تشکیل می‌شود به موجب اظهارنامه بخواهد - این اظهارنامه باید بلافاصله بعد از تسلیم به شعبه مزبور در دفتر خاصی ثبت و در مقابل آن‌ رسید داده شود.

‌ماده 7 - متصدی شعبه مزبور در ماده فوق باید تا پانزده روز از تاریخ وصول اظهارنامه و ضمایم آن تکلیف قبول یا رد آن را معین نماید.

‌در صورتی که تقاضای ثبت رد شود علل رد باید صریحا ذکر گردد - تقاضاکننده می‌تواند از تصمیم رد تا ده روز از تاریخ ابلاغ آن به رییس محکمه اول‌ ابتدایی تهران شکایت کند - حکم محکمه قابل استیناف و تمیز خواهد بود.

‌ماده 8 - در صورتی که تقاضای ثبت از طرف متصدی شعبه فوق ‌الذکر قبول گردد و یا بعد از رد تقاضا حکم قطعی دایر به قبول آن صادر شود اداره ‌ثبت اسناد تهران مکلف است تا پانزده روز از تاریخ تقدیم سواد تصمیم یا حکم قطعی علامت را به ثبت رسانیده تصدیق رسمی ثبت را به تقاضاکننده‌ بدهد.

‌ماده 9 - در موارد ذیل متصدی شعبه مذکور در ماده 6 تقاضای ثبت را رد خواهد کرد:

1 - در صورتی که علامت مخالف مقررات قانون باشد.

2 - در صورتی که علامت قبلا به اسم دیگری ثبت شده و یا شباهت علامت یا علامت دیگری که ثبت شده است به اندازه باشد که مصرف‌کنندگان ‌عادی یعنی اشخاصی را که اطلاعات مخصوصی ندارند به اشتباه بیندازد.

‌ماده 10 - ثبت هر علامت با قید مراتب ذیل به عمل می‌آید:

1 - تاریخ روز و ماه و سال ثبت با تمام حروف.

2 - اسم - شغل - محل اقامت و تابعیت صاحب علامت و وکیل در صورتی که تقاضا به توسط وکیل به عمل آمده باشد.

3 - اسامی و اوصاف محصول یا طبقات محصولاتی که علامت برای تشخیص و امتیاز آن اختیار شده.

4 - تعریف علامت به طور اجمال با تعیین اجزایی که تقاضاکننده می‌خواهد حق استعمال انحصاری آن را برای خود تخصیص دهد.

5 – حق ‌الثبتی که اخذ می‌شود.

‌ماده 11 - هر تغییری که در خود علامت و یا در نوع محصولاتی که علامت برای تشخیص و امتیاز آن به کار می‌رود داده شود باید مطابق مقررات ‌این قانون جداگانه به ثبت برسد و الا قابل حمایت نخواهد بود.

‌ماده 12 - علامت تجارتی قابل نقل و انتقال است ولی انتقال آن در مقابل اشخاص ثالث وقتی معتبر خواهد بود که موافق مقررات این قانون به ثبت‌ رسیده باشد.

‌ماده 13 - ثبت هر علامت و هر تغییری که مطابق این قانون باید به ثبت برسد تا پانزده روز از تاریخ ثبت توسط اداره ثبت اسناد تهران به خرج ‌تقاضاکننده در مجله رسمی وزارت عدلیه اعلان خواهد شد.

‌ماده 14 - علاماتی که ثبت شده باشند از تاریخ تسلیم اظهارنامه حمایت خواهند شد و مدت اعتبار ثبت علامت ده سال است ولی صاحب علامت ‌می‌تواند تقاضای تجدید ثبت نماید در این صورت حق استعمال انحصاری ده سال دیگر با صاحب علامت خواهد بود و به همین طریق هر تجدید ثبت ‌حق مزبور را برای ده سال تضمین می‌نماید.

‌ماده 15 - حقی که برای ثبت علامت اخذ می‌شود به قرار ذیل است:

1 - برای اظهارنامه ثبت دو ریال طلا.

2 - برای ثبت علامت قطع نظر از عده طبقات محصول یک پهلوی.

3 - برای هر طبقه محصول اگر چه منحصر به فرد باشد علاوه بر حق ‌الثبت علامت پنج ریال طلا.

‌ماده 16 - اشخاص ذیل می‌توانند نسبت به علامتی که تقاضای ثبت آن شده یا به ثبت رسیده است اعتراض کنند:

1 - کسانی که آن علامت را علامت تجارتی خود می‌دانند.

2 - کسانی که آن علامت با علامت آنها به اندازه شباهت دارد که مصرف ‌کنندگان عادی را به اشتباه می‌اندازد.

‌در هر یک از دو صورت فوق‌الذکر اگر معترض کسی باشد که علامت قبلا به اسم او ثبت نشده است باید در حین اعتراض برای علامت خود مطابق ‌مقررات این قانون تقاضای ثبت کرده حق ‌الثبت و تمام مخارج مربوطه به آن را قبلا تادیه نماید - در مورد کسانی که موسسه آنها در خارج از ایران واقع ‌است حق اعتراض مشروط به شرط معامله متقابله مذکوره در فقره دوم ماده 4 می‌باشد.

‌ماده 17 - اگر اعتراض قبل از آنکه علامت معترض ‌علیه به ثبت رسیده باشد به عمل آید باید به ترتیب و در موعدی که در نظامنامه مذکور در ماده 23‌مقرر می‌شود به تقاضاکننده ثبت علامت ابلاغ گردد تا در صورتی که به اعتراض تسلیم نشده و تقاضای خود را مسترد ننمود معترض در مدت مقرر در‌نظامنامه فوق ‌الذکر به محکمه ابتدایی تهران رجوع کند - در مورد این ماده عملیات راجعه به ثبت متوقف خواهد ماند لیکن هر گاه معترض در ظرف ‌مدتی که به موجب نظامنامه مذکور فوق مقرر می‌شود به محکمه رجوع ننمود و یا بعد از رجوع دعوای خود را تعقیب نکرد علامت به اسم معترض ‌علیه ‌ثبت و وجوهی که معترض تادیه نموده به نفع دولت ضبط خواهد شد.

‌ماده 18 - هر گاه اعتراض راجع به علامت ثبت شده باشد معترض باید مستقیما در محکمه ابتدایی تهران اقامه دعوی کرده و ابطال ثبت را تقاضا ‌نماید.

‌ماده 19 - جز در مواردی که به موجب نظامنامه‌ های وزارت عدلیه استثنا شود اصول رسیدگی مطابق اصول محاکمات تجارتی است و در هر حال ‌حکم محکمه در حدود قوانین قابل استیناف و تمیز خواهد بود.

‌تبصره - مفاد حکم قطعی باید به خرج محکوم ‌له در مجله رسمی وزارت عدلیه و یکی از جراید یومیه تهران منتشر شود – محکوم ‌له می‌تواند ‌مخارج مزبور را در جز خسارت از محکوم ‌علیه مطالبه نماید.

‌ماده 20 - هر گاه معترض ثابت کند که نسبت به علامت به واسطه سابقه استعمال مستمر قبل از تقاضای ثبت حق تقدم داشته محکمه حکم خواهد‌داد که آن علامت به اسم معترض ثبت شود و اگر علامت مورد اعتراض قبلا در اداره ثبت اسناد به ثبت رسیده باشد محکمه حکم خواهد داد که ثبت ‌سابق ابطال و علامت به نام معترض ثبت گردد.

‌ماده 21 - ترتیبات مقرره فوق در موردی نیز رعایت خواهد شد که اعتراض راجع به ثبت انتقال علامت یا به ثبت تغییر خود علامت و یا راجع به ‌ثبت تغییر محصولاتی باشد که علامت برای تشخیص و امتیاز آن به کار می‌رود.

‌ماده 22 - کسی که نسبت به ثبت‌ های راجع به علامتی از تاریخ ثبت تا سه سال اعتراض نکرده باشد دیگر نمی‌تواند نسبت به ثبت آن اعتراض نماید ‌مگر اینکه ثابت کند معترض ‌علیه در حین ثبت عالم بوده است به اینکه علامت را خود معترض یا کسی که به معترض علامت را انتقال داده قبلا به طور ‌مستمر استعمال کرده ولی هر گاه معترض ‌علیه ثابت نماید که معترض قبل از انقضا مدت سه سال فوق از ثبت علامت اطلاع داشته است اعتراض ‌معترض پذیرفته نخواهد شد.

‌ماده 23 - برای اجرای مقررات این فصل نظامنامه‌های لازمه از طرف وزارت عدلیه تنظیم خواهد شد - در نظامنامه‌ های مزبور تکلیف نکات ذیل‌ باید صراحتا تعیین شود:

1) طرز تنظیم اظهارنامه.

2) اسناد و اوراقی که باید عین یا سواد یا ترجمه مصدق آن و همچنین کلیشه یا کلیشه‌ هایی که باید ضمیمه اظهارنامه بشود.

3) طبقه‌ بندی محصولات.

4) موافق چه ترتیب علامت به ثبت خواهد رسید.

5) مراتبی که باید در اظهارنامه راجع به ثبت انتقال علامت و یا راجع به تغییر در علامت و یا در محصولی که علامت راجع به آن است قید شود.

6) اعلاناتی که باید راجع به علامت در مجله رسمی منتشر شود و میزان خرج اعلانات.

7) اصول رسیدگی محاکم در مورد مذکور در مواد 7 و 19.

8) ترتیبی که مطابق آن کلیه ابلاغات مربوطه به علامات تجارتی باید به عمل آید.

9) تعرفه ترجمه و تصدیق صحت ترجمه.

‌ماده 24 - ثبت علامات متعلق به کسانی که در ایران دارای موسسات صنعتی و تجارتی یا فلاحتی بوده و مطابق قانون علایم صنعتی (‌مصوب نهم‌فروردین 1304) به عمل آمده است برای بقیه مدت ده سال مقرر در قانون مزبور به اعتبار خود باقی است.

‌ماده 25 - کسانی که موسسات تجارتی - صنعتی یا فلاحتی آنان در خارج ایران بوده و مطابق قانون نهم فروردین ماه 1304 علامت خود را به ثبت ‌رسانیده باشند یا تقاضای ثبت کرده ولی علامت آنها به ثبت نرسیده و بعد از تاریخ اجرای این قانون به ثبت برسد در صورتی از مزایای این قانون برای ‌بقیه مدت ده سال بهره‌ مند خواهند شد که مملکتی که موسسات آنها در آنجا است به موجب عهدنامه یا قوانین داخلی خود از علایم تجارتی ایران ‌حمایت نمایند.