Font Size

SCREEN

Profile

Layout

Menu Style

Cpanel

اراضی و املاک

فصل‌ اول‌ ـ تعاریف‌ و مقررات‌ مربوط‌ به‌ عمران‌ زمین ها ( ماده 1 تا 5 )  
آیین‌ نامه‌ اجرایی‌ قانون‌ زمین‌ شهری‌ - مصوب‌ 24 3 1371

فصل‌ اول‌ ـ تعاریف‌ و مقررات‌ مربوط‌ به‌ عمران‌ زمین ها

ماده‌ 1 ـ منظور از عمران‌ و احیای‌ قابل‌ قبول‌ مذکور در قانون‌ زمین‌ شهری‌ ـ که‌ از این‌ پس‌ قانون‌ نامیده‌ می‌شود ـ عمومات‌ یاد شده‌ در ماده‌ (141) قانون‌ مدنی‌ و مقررات‌ بعدی‌ در باب‌ احیا و عمران‌ زمین هاست‌. عملیاتی‌ از قبیل‌ شخم‌ غیرمسبوق‌ به‌ احیا  ، تحجیر ، ریختن‌ مصالح‌ در زمین‌ ، حفر چاه‌ و نظایر آن‌ ، عمران‌ و احیا محسوب‌ نمی‌گردد.
تبصره‌ ـ تناسب‌ میزان‌ زمین‌ عمران‌ و احیا شده‌ با در نظر گرفتن‌ مساحت‌ زیر بنا ، مساحت‌ کل‌ زمین‌ و فضای‌ عمومی‌ آن‌ با سطح‌ زیر کشت‌ ، آیش‌ و سایر تصرفاتی‌ که‌ با در نظر گرفتن‌ مفاد این‌ ماده‌ ، عمران‌ و احیا محسوب‌ می‌شود ، طبق‌ دستورالعمل های‌ صادر شده‌ توسط‌ وزارت‌ مسکن‌ و شهرسازی‌ تعیین ‌خواهد شد.

ماده‌ 2 ـ منظور از اراضی‌ دایر موضوع‌ قانون‌ ، برای‌ تملک‌ و زمینهای‌ کشاورزی‌ مندرج‌ در ماده‌ (5) قانون‌ و این‌ آیین ‌نامه‌ ، زمینهایی‌ است‌ که‌ بهره‌ برداری‌ غالب‌ از آنها ، زراعت‌ باشد و شامل‌ عرصه‌ و اعیان‌ باغها و تاسیساتی‌ که‌ عرصه‌ آنها متناسب‌ با اعیانی‌ باشد ، نمی‌گردد.

تبصره‌ ـ اراضی‌ دایر کشاورزی‌ ایستگاه های‌ تحقیقاتی‌ متعلق‌ به‌ وزارت‌ کشاورزی‌ و همچنین‌ اراضی‌ دایر مزروعی‌ دانشکده‌های‌ کشاورزی‌ و دامپروری ‌و دامپزشکی‌ و هنرستانهای‌ کشاورزی‌ که‌ مورد تایید وزارت‌ مسکن‌ و شهرسازی‌ باشد ، از شمول‌ زمینهای‌ دایر موضوع‌ قانون‌ مستثنا می‌باشند. وزارت ‌کشاورزی‌ مکلف‌ است‌ فهرست‌ ایستگاه های‌ فوق‌ را با ذکر میزان‌ زمینها ، نوع‌ تاسیسات‌ ، محل‌ وقوع‌ و سایر مشخصات‌ لازم‌ ، ظرف‌ سه‌ ماه‌ جهت‌ تایید به‌ وزارت‌ مسکن‌ و شهرسازی‌ ارایه‌ نماید.

ماده‌ 3 ـ تعریف‌ مسکن‌ مناسب‌ موضوع‌ ماده‌ (7) قانون‌ و ضوابط‌ آن‌ به‌ عهده‌ وزارت‌ مسکن‌ و شهرسازی‌ است‌ که‌ به‌ موجب‌ دستورالعملی‌ ضوابط‌ آن‌ راتهیه‌ و جهت‌ اجرا ابلاغ‌ می‌نماید.

ماده‌ 4 ـ منظور از استفاده‌ از مزایای‌ مواد (6) و (8) قانون‌ اراضی‌ شهری‌ مصوب‌ 1360 عبارت‌ است‌ از

الف‌ ـ اخذ پروانه‌ ساختمانی‌ از شهرداری‌.

ب‌ ـ عمران‌ و احیا در زمین‌ ، بدون‌ اخذ پروانه‌ به‌ وسیله‌ مالک‌ یا انتقال‌ گیرنده‌ از او با سند عادی‌.

ماده‌ 5 ـ مهلت‌ عمران‌ زمینهای‌ موات‌ ، توسط‌ افراد واجد شرایط‌ از تاریخ‌ تشخیص‌ نوع‌ زمین‌ ـ اعلان‌ رای‌ کمیسیون‌ تشخیص‌ ـ به‌ مدت‌ سه‌ سال ‌می‌باشد.

تبصره‌ ـ در مواردی‌ که‌ صدور مجوز عمران‌ ، از نظر قانونی‌ غیرمقدور یا ممنوع‌ باشد ، مهلت‌ مذکور از تاریخ‌ رفع‌ ممنوعیت‌ محاسبه‌ می‌شود و درخصوص‌ زمینهای‌ مواتی‌ که‌ جدیدا در محدوده‌ اجرای‌ قانون‌ قرار می‌گیرد ، احتساب‌ مهلت‌ از تاریخ‌ تشخیص‌ نوع‌ زمین‌ به‌ وسیله‌ مراجع‌ موضوع‌ ماده‌ (6) این‌ آیین ‌نامه‌ می‌باشد.